Kubilay Taca 14 yaş

Merhabalar 1998 yılında, bizim için çok kıymetli, değerli Kubilay’ımız nazar boncuğumuz, uğurumuz dünyaya geldi. 1,5 yaşında bir şeylerin yolunda gitmediğini anladık. Biz sağır, duymuyor diye Çapa Tıp Fakültesine başvurduk. Testler, tahliller, genetik testler yapılması gereken ne varsa yaptırdık fakat teşhis konamadı. İş icabı İzmir Çeşme’ye gittik. Bu sefer Ege Üniversitesi’ne devam ettim. Orada “Otizm” teşhisi konuldu, ondan sonra ne gerekiyorsa, kim ne derse yapmaya, hangi doktorlar iyiyse oralara götürmeye çalıştım. Fakat eğitimden başka hiçbir şeyin faydasını göremedim. Ben fazla kurum değiştirmedim, hep inandım ve verilen eğitimlere güvendim. Fakat kurum değiştirince farkı fark ediyorsunuz.

4 yıl İzmir’de, 5 yıl İstanbul’da ve 2 yıldır da Algı’dayım. Öğretmenlerimizden  çok memnunum, ellerinden geleni yapıyorlar. Kubilay’ın şanssızlığı tanışmamızın geç olması. Kubilay 2 yaşında Algı’da olabilseydi çok daha iyi durumda olurdu buna inanıyorum. Ama hala umudumuz var. Allah bana ömür verdiği sürece başındayım ve uğraşacağım, inşallah başarırız. Allah nerede varsa hepsinin şifasını versin. Algı eğitim ve rehabilitasyon merkezine sonsuz teşekkürler, ailem gibiler. Kendimi rahat hissediyorum. Öğretmenlerimize, müdürümüze, kurucumuza güveniyorum. Sağlıcakla kalalım…

Birsen TACA