• Kişinin, yaşı ve dil becerileri açısından uygun olmayan, zamanla geçmeyen ve aşağıdakilerden birinin (ya da daha çoğunun) sık sık ve belirgin biçimde ortaya çıkması ile belirli, konuşmanın olağan akıcılığında ve zamanlama örüntüsünde bozukluklar:
  1. Ses ya da seslem (hece)yinelemeleri.
  2. Ünsüz ve ünlü ses uzatmaları.
  3. Kırık sözcükler (örn. sözcüğün içinde ara verme).
  4. sesli ya da sessiz duraklama (konuşma sırasında doldurulan ya da doldurulmayan ara vermeler).
  5. Dolambaçlı konuşma (sorunlu sözcükleri kullanmamak için yerine başka sözcük kullanma).
  6. Sözcükler büyük bir gerginlikle çıkartılır.
  7. Tek seslemli (heceli)tam sözcük yinelemeleri (örg.”Ben-ben-ben-ben onu görüyorum’’).
  • Bu bozukluk, konuşmayla ilgili kaygıya neden olur ya da etkin iletişimde, toplumsal kalıtım da, okul ya da iş başarısında, tek tek ya da arada, kısıtlılıklara neden olur.
  • Belirtiler erken gelişim evresinde başlamıştır.(Not: Daha sonra başlayan olgulara 307.0 [F98.5] erişkinlikte başlayan akıcılık bozukluğu tanısı konur.)
  • Bu bozukluk, konuşmayla ilgili-devinsel ya da duyusal eksikliği, nörolojiyle ilgili bir duruma (örn. İnme, tümör, yaralanma)eşlik eden akıcılıkta bozulmaya ya da başka bir sağlık durumuna bağlanamaz ve başka bir ruhsal bozuklukla daha iyi açıklanamaz.

 

KAYNAK;

DSM-5 TANI ÖLÇÜTLERİ BAŞVURU EL KİTABI

ÇEVİREN PROF.DR. ERTUĞRUL KÖROĞLU

AMERİKAN PSİKİYATRİ BİRLİĞİ

HYB YAYINCILIK